Wedstrijdverslag vanuit de Hjoed.
Vanmorgen vertrok ik wat later dan gepland uit de thuishaven, de Raskes. Zodra ik het meer op kwam, greep de wind me stevig vast. De vlagen waren pittig genoeg om meteen een rif te zetten. Halverwege de aanloop naar de start merkte ik dat de wind hoger op het meer juist wat afzwakte in vergelijking met de Slenk. Tien minuten voor de start besloot ik het rif er toch weer uit te halen. Nu was het zaak om een goede plek op de lijn te kiezen.
De start klopte: scherp weg, met het hele veld op naar de bovenste ton. De boten om me heen stoven uiteen en het wedstrijdveld trok sneller uit elkaar dan k had verwacht. Na de bovenste ton volgde een rak bijna hele maal voor de wind naar de onderste ton een kort maar mooi stuk halve wind. Een mooi aanloop naar wat na de onderste ton volgde. Daarna begon het echte werk: hoog aan de wind kruisen richting de start/finishlijn, die in elke ronde weer gehaald moest worden.
Hoog aan de wind laat de Hjoed goed zien wat voor boot hij is. Met zijn 1250 kilo is hij licht, waardoor hij bij hogere golven er niet doorheen snijdt maar er eerder op botst. Om snelheid te behouden moet ik dan iets lager sturen. Gelukkig is de Hjoed een stijve boot die veel aankan; een beetje lager varen, druk houden in het zeil, en hij pakt de snelheid weer op.
De wind liet zich van zijn grillige kant zien en werd gedurende de race steeds uitdagender. Voor een lichte boot als de Hjoed betekende dat constant werken: schoot los, schoot vast, helling opvangen, weer oploeven. Het was fysiek zwaar, maar ook puur genieten. De Hjoed zeilde prachtig over het water, scherp, levendig, en in volle strijd met de wind en golven.
Alweer een prachtige zeildag, tot de volgende ….
Groet, Tæke
Wedstrijdzeilen lauwersoog
